Πενήντα χρόνια στο ελληνικό θέατρο, τον κινηματογράφο και την τηλεόραση. Άπειρες συνεργασίες με παλιούς, καταξιωμένους ηθοποιούς. Μία ζωή γεμάτη όμορφες εμπειρίες για τον τεράστιο ηθοποιό Σταμάτη Τζελέπη.
Ο ίδιος έχει πει σχετικά σε συνέντευξή του στην Άννα Τσιάλτα: «Παίζω από το 1967. Κλείνω πενήντα χρόνια. Κατάγομαι από τη Μαλαισίνα, ένα φτωχό χωριό. Ο πατέρας μου ασχολιόταν με τις γεωργικές εργασίες. Είχα περάσει στο μικρό Πολυτεχνείο και σπούδαζα ηλεκτρονικός. Απέναντι από τη σχολή στα Εξάρχεια, υπήρχε ένα θεατρικό εργαστήρι.
Κατεβαίνοντας την Πανεπιστημίου σταμάτησα μπροστά στο Θέατρο Σινεάκ και κοιτούσα τις φωτογραφίες των ηθοποιών. Ήταν η Παξινού με τον Μινωτή στην παράσταση “Η Ήρα και το παγόνι”. Από περιέργεια έκοψα ένα εισιτήριο και μπήκα να δω την παράσταση. Αυτός που με εντυπωσίασε ήταν ένας άγνωστος μέχρι τότε ηθοποιός που έλεγε την χαρακτηριστική φράση «Χάρμα, χάρμα, αριστούργημα!!!».
Αυτός ήταν ο Σωτήρης Μουστάκας που ξεσήκωνε το θέατρο και όλοι βγαίνοντας από την παράσταση επαναλάμβαναν αυτή του τη φράση. Μεταξύ αυτών ήμουν κι εγώ. Αυτή ήταν η αφορμή για να ασχοληθώ με το θέατρο.
Την επόμενη μέρα, αντί να πάω στη σχολή, πήγα σε ένα θεατρικό εργαστήρι. Μετέπειτα γράφτηκα στη δραματική σχολή του Πέλλου Κατσέλη και ολοκλήρωσα τις σπουδές μου στο θεατρικό εργαστήρι του Δημήτρη Κωνσταντινιδη. Η πρώτη μου δουλειά ήταν στο Εθνικό Θέατρο. Στον Οθέλλο με τον Μάνο Κατράκη».
«Ο Βέγγος δεν σπούδασε ηθοποιός, γεννήθηκε ηθοποιός»
Για τη συνεργασία του με τον Θανάση Βέγγο αλλά και για το πώς ήταν ως παραγωγός και ηθοποιός, μίλησε ο Σταμάτης Τζελέπης.
«Ο Θανάσης Βέγγος ήταν ασύλληπτος ηθοποιός, τρελαμένος με τη δουλειά του. Τελειομανής και ευγενικός! Καθάριζε όλο το στούντιο μόνος του. Υπήρξε πολύ περιποιητικός με τους ηθοποιούς του και συνεπής στις πληρωμές, ασχέτως με το γεγονός ότι ο ίδιος είχε ναυαγήσει οικονομικά. Ήταν ο καλύτερος σε αντανακλαστικά ηθοποιός. Ακόμη και χωρίς κείμενο, μπορούσε με μια αντίδραση του να απογειώσει τη σκηνή.
Ο Βέγγος δεν σπούδασε ηθοποιός, γεννήθηκε ηθοποιός. Όταν υπηρετούσε στη Μακρόνησο γνώρισε τον Νίκο Κούνδουρο που βρισκόταν εκεί ως εξόριστος. Μετά το τέλος της εξορίας του, ο Κούνδουρος άρχισε τα γυρίσματα για την ταινία «Ο Δράκος». Τότε, κάλεσε τον Βέγγο να συμμετέχει, γιατί τον είχε ξεχωρίσει για τα γρήγορα αντανακλαστικά του.Δούλεψα μαζί του για τρία ολόκληρα χρόνια στη σειρά «Αστυνόμος Θανάσης Παπαθανάσης». Εκεί τον γνώρισα καλύτερα.
Ήταν ένας ιδιαίτερος και γλυκός άνθρωπος. Έζησα τις ευαισθησίες του. Ο Θανάσης με καθιέρωσε. Ήταν σεμνός άνθρωπος και αγαπούσε τους ταλαντούχους ηθοποιούς. θυμάμαι, να λέει στον Λαζαρίδη, τον σκηνοθέτη της σειράς: «Στον Σταμάτη δώσε τα λόγια, εγώ τα χόρτασα!». Μάλιστα, κάποια στιγμή που τον αποκάλεσα δημοσίως «κινηματογραφικό μου πατέρα» ο Βέγγος μου είπε «Γιατί το έκανες αυτό; Θα βρεις τον μπελά σου από τους άλλους!».
«Δεν βγάζεις λεφτά από αυτή την δουλειά. Ξέρω πρωταγωνιστές, που τους κυνηγάνε οι τράπεζες»
«Πριν γίνω ηθοποιός, όπως όλοι, κάτι είχα κάνει. Οικοδομή, συνεργεία, αποθήκες. Αλλά από τη στιγμή που βγήκα στο επάγγελμα, έκανα μόνο αυτό. Κι αν δεν είχα δουλειά, πάλι τα κατάφερνα.
Σε όλες αυτές τις καθημερινές σειρές που παίζονται, δεν υπάρχουν ρολίστες ηθοποιοί. Έχουν κατεβάσει τις ηλικίες και για οικονομικούς λόγους. Σειρές που υπήρχαν παλιά, όπως, «Ο πρίγκιπας» που έχω κάνει με τον Τάσο Ψαρρά, «Η οικογένεια βλαμμένων» του Ψαθά, “Σιγά η πατρίδα κοιμάται” του Γιάννη Σμαραγδή, ” Αστυνόμος Θανάσης Παπαθανάσης” του Γιώργου Λαζαρίδη με πρωταγωνιστή τον Θανάση Βέγγο, ” Ο θησαυρός της Αγγελίνας ” του Τάσου Ψαρρά, ” Η φανέλα με το νούμερο 9″ του Παντελη Βούλγαρη, ” Το χωριό εκπαιδεύεται” του Ερρίκου Θαλασσινού κ.α., δεν γίνονται πια».