Τον Κώστα Βουτσά δεν τον γούσταρες μονάχα επειδή υπήρξε μεγάλος ηθοποιός. Επειδή έπαιξε σε ταινίες που λάτρεψες και έχουν συνδεθεί με τα παιδικά σου χρόνια.

Τον γούσταρες και επειδή απολάμβανε τη ζωή του. Επειδή αρνιόταν να μεγαλώσει. Επειδή δεν μιζέριαζε ποτέ (όπως συνέβαινε συχνά με ανθρώπους της δικής του ηλικίας).

Αυτή η θετική ενέργεια λοιπόν ήταν το μεγάλο του προσόν σε όλη τη διάρκεια της καριέρας του.

Και του επέτρεπε (εκτός από τα κλασικά «φφφσσστ, πόινγκ» και το «έχω και κότερο, πάμε μια βόλτα») να μας προσφέρει μερικές επίσης αξέχαστες στιγμές.

Κάποιες σκηνές που όσα χρόνια κι αν περάσουν, πάντα θα σκάει το χειλάκι σου όταν τις παρακολουθείς.

Για τη συνέχεια πατήστε εδώ