Στα τέλη της δεκαετίας του ’90 ένα… τσούρμο νεαρών κοριτσιών αναγκάζει ολόκληρη την Ελλάδα να ασχοληθεί με ένα άθλημα το οποίο δεν τύγχανε μεγάλης αναγνώρισης στη χώρα.
Με την ρυθμική γυμναστική, στην οποία ως τότε συνήθως οι επιτυχίες ήταν κάτι άγνωστο για τις Ελληνίδες αθλήτριες.
Αυτή η φουρνιά, όμως, είναι το κάτι άλλο. Μέσα από σκληρή, αδιάκοπη προπόνηση και μια σύμπτωση που έφερε πολλά ταλέντα μαζί, οι Ειρήνη Αϊνδηλή, Μαρία Γεωργάτου, Χαρά Καρυάμη, Εύα Χριστοδούλου, Κλέλια Πανταζή, μαζί με την Άννα Πολλάτου σοκάρουν το ελληνικό και διεθνές κοινό όταν στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Σίδνεϊ, όχι μόνο φτάνουν στους τελικούς, αλλά φεύγουν από την Αυστραλία έχοντας στις αποσκευές τους το χάλκινο μετάλλιο.
Μια επιτυχία καθόλου απρόσμενη για τους μύστες του σπορ, αλλά αναπάντεχη για όλους τους υπόλοιπους.
Η 17χρονη –τότε- Άννα Πολλάτου αποτελεί σημαντικό μέλος της Εθνικής ομάδας ανσάμπλ που υπό την μαεστρική καθοδήγηση της προπονήτριας Μποζένα Μπαρτσκόφσκα Μπασιαρδη είχε ήδη κερδίσει δύο χρυσά κι ένα ασημένιο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Οσάκα την προηγούμενη χρονιά, ενώ αποτελεί και τον συνδετικό κρίκο με την άλλη «χρυσή φουρνιά» (Αϊνδηλή, Γεωργάτου, Καρυάμη, Χριστοδούλου και την Κλεονίκη Γεωργακοπούλου) που κατέκτησε τρία χρυσά στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα της Βουδαπέστης.