Ο Ουίλιαμ Σαίξπηρ είχε πει: «Είναι καλύτερα να έχεις αγαπήσει και να έχεις χάσει από το να μην έχεις αγαπήσει καθόλου». Ισχύει; Την απάντηση φαίνεται να έχει το Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν και ίσως και να σας εκπλήξει…
Σε μία από τις πρώτες μελέτες του είδους της που δημοσιεύεται στο Journal of Positive Psychology οι ερευνητές του Μίσιγκαν «μέτρησαν» την ευτυχία παντρεμένων, διαζευγμένων και singles όταν βρίσκονταν πλέον σε προχωρημένη ηλικία θέλοντας να διακριβώσουν ποιον ρόλο διαδραματίζουν τελικά η αγάπη και ο γάμος στη συνολική ευεξία.
Στο «μικροσκόπιο» μπήκε το ερωτικό ιστορικό 7.532 ανθρώπων από τα 18 έως τα 60 τους χρόνια, οι οποίοι και σχημάτισαν τρεις κατηγορίες: Οι παντρεμένοι που πέρασαν το μεγαλύτερο μέρος της ζωής τους με τον ίδιο ή την ίδια σύζυγο (79%), οι σταθερά εργένηδες ή κατά το μεγαλύτερο κομμάτι της ζωής τους ανύπαντροι (8%) και εκείνοι που είχαν πιο σύνθετες ιστορίες ή ιστορικό χωρισμών και επανασυνδέσεων, διαζυγίου, νέου γάμου ή χηρείας (13%).
Και τέθηκαν τα μεγάλα ερωτήματα: «Πρέπει οι άνθρωποι να έχουν σχέση για να είναι ευτυχισμένοι; Το να είσαι single όλη σου τη ζωή μεταφράζεται σε δυστυχία; Εάν κάποια στιγμή είχες παντρευτεί και δεν προχώρησε;»…
Η απάντηση; «Οι άνθρωποι συχνά πιστεύουν ότι πρέπει να είναι παντρεμένοι για να είναι ευτυχισμένοι. Τελικά, προκύπτει ότι το να στοιχηματίσεις την ευτυχία σου στο γάμο δεν είναι «σιγουράκι», δηλώνει ο επίκουρος καθηγητής Ψυχολογίας William Chopik, ο οποίος και συνυπογράφει τη μελέτη από κοινού με την μεταπτυχιακή φοιτήτρια Ψυχολογίας Mariah Purol.
Ο ίδιος επισημαίνει ότι προς έκπληξή τους διαπίστωσαν ότι οι ορκισμένοι εργένηδες και όσοι είχαν σύνθετο ιστορικό σχέσεων δεν διέφεραν στον «δείκτη» ευτυχίας.
Και για να επιστρέψουμε στον Σαίξπηρ, το γεγονός αυτό υποδεικνύει, σύμφωνα πάντα με τον William Chopik, ότι «εκείνοι που αγάπησαν και έχασαν είναι εξίσου χαρούμενοι προς το τέλος της ζωής τους με εκείνους που δεν αγάπησαν ποτέ καθόλου».
Και μολονότι οι παντρεμένοι «τερμάτισαν» πρώτοι στη μέτρηση της ευτυχίας, η Mariah Purol έρχεται να συμπληρώσει πως η διαφορά με τους υπόλοιπους ούτε ουσιώδης είναι, ούτε και αυτή που πολλοί θα ανέμεναν.
Εάν οι παντρεμένοι κατά το μεγαλύτερο κομμάτι της ζωής τους επέλεξαν το 4 σε κλίμακα από 1 έως 5 για το πόσο ευτυχισμένοι είναι, οι σταθερά εργένηδες ακολούθησαν από κοντά με 3,82 και εκείνοι που βρέθηκαν σε πιο περίπλοκες καταστάσεις με 3,7.
Η ευτυχία σπάνια καθορίζεται εξολοκλήρου από το εάν κάποιος έχει ή δεν έχει σχέση, σημειώνει ο καθηγητής Chopik επισημαίνοντας πως «φυσικά και οι άνθρωποι μπορεί και να μην είναι ευτυχισμένοι στη σχέση τους, και οι singles να αντλούν χαρά από πολλά άλλα κομμάτια της ζωής τους, όπως οι φιλίες, τα χόμπι και η εργασία».
Η σχετική ερευνητική μελέτη καταδεικνύει πως εάν κάποιος επιθυμεί να βρει έναν σύντροφο ζωής και να προχωρήσει στη δημιουργία οικογένειας και μίας χαρούμενης κοινής πορείας, ο γάμος πιθανότατα δεν θα αλλάξει ριζικά τη ζωή του εάν δεν είναι πρώτα ο ίδιος χαρούμενος.
«Φαίνεται πως είναι λιγότερο ο γάμος και περισσότερο η νοοτροπία. Εάν μπορέσεις να βρεις χαρά και εκπλήρωση ενώ είσαι single, τότε πιθανότατα θα κρατηθείς πάνω σε αυτή τη χαρά ανεξαρτήτως εάν φοράς βέρα ή όχι» λέει η Mariah Purol.