Η Τάνια Τσανακλίδου μίλησε για όλα στην εκπομπή της Έλενας Κατρίτση «Προσωπικά», η οποία θα προβληθεί απόψε στις 23:00 στην ΕΡΤ1.

«Στενοχωριέμαι που τον πατέρα μου τον αγάπησα, όταν μεγάλωσα και όταν τον έχασα πιο πολύ. Ήταν ένας άνθρωπος πολύ κύριος, δεν έμοιαζε καθόλου με εμένα που εγώ ήμουν λέτσος. Με ενοχλούσε που ήταν τόσο κομψός.

Ήταν ράφτης. Φίλαγε τα χέρια όλων των κυριών που γνώριζε και κάπως αυτό εμένα με ενοχλούσε. Ήταν ένας υπέροχος άνθρωπος! Πολύ open mind. Τον θεωρούσα λίγο υπερβολικό. Ήταν πολύ καθωσπρέπει και εγώ με τον καθωσπρεπισμό δεν τα πήγαινα καλά από τότε.

Μετά κατάλαβα για τον πατέρα μου πόσο υπέροχος άνθρωπος ήταν, ιδίως όταν πέθανε» είπε η Τάνια Τσανακλίδου.

Για τις σχέσεις και για τον έρωτα είπε: «Το για πάντα, με τρομάζει. Για πάντα ήθελα να κρατήσω τους ανθρώπους που αγαπώ και που πέθαναν. Είναι το μόνο για πάντα για το οποίο μετανιώνω που δεν πίστεψα».

Για το νόημα της ζωής: «Να μην είσαι μίζερος και κακομοίρης, να μην ζεις τρέμοντας, φοβούμενος συνεχώς είτε για την κριτική, είτε για μια πιθανή, ενδεχόμενη απώλεια. Γιατί η ζωή περνάει και χάνεται. Και αυτό που μένει, είναι τα υπερβολικά γέλια, τα υπερβολικά κλάματα, αυτά έχουνε χαραχτεί μέσα μου. Τις ήσυχες στιγμές τις έχω ξεχάσει. Έχουν διαγραφεί».

Για την συγχώρεση που πήρε από ένα πρόσωπο που είχε πληγώσει: «Το πλήγωσα όχι άμεσα, εμμέσως και μετά ζήτησα συγγνώμη. Κι αυτό ήταν ένα από τα μεγάλα δώρα στη ζωή μου, το γεγονός ότι με συγχώρεσε».

Για τον χρόνο που περνά και τη νεότητα που χάνεται: «Με πλήγωσε πάρα πολύ. Ξέρεις έκανα τον μάγκα στη ζωή μου… Έλεγα, εμένα δεν με νοιάζει… Τελικά μ’ ένοιαζε και το έκρυβα. Και με πλήγωσε αυτή η απώλεια της ωραιότητας. Κι ακόμα με πληγώνει. Και δεν θέλω να συγκινηθώ…

Ταυτοχρόνως καταλαβαίνω ότι το νόημα της ζωής είναι πιο πολύ να καταλάβουμε ποιοι είμαστε… Αυτό με απασχολεί τώρα. Δεν με απασχολούν ούτε τα έργα, ούτε τα τραγούδια. Λέω, σαν άνθρωπος αφήνω θετικό αποτύπωμα; Θα με θυμούνται σαν ένα κομβικό σημείο στη ζωή τους πέντε, δέκα άνθρωποι;»