Τo 1964, το πιο διάσημο συγκρότημα στον κόσμο, γύρισε μία ταινία με γενικότερο θέμα την πραγματικότητα που βίωνε σε ένα σύμπαν όπου δεν υπήρχε ούτε ένας άνθρωπος που δεν τους αναγνώριζε.
Οι Μπητλς, στο απόγειο της Μπιτλμάνια, δυσκολευόντουσαν να βγουν από τα ξενοδοχεία όπου ζούσαν, έτρεχαν στον δρόμο για να γλιτώσουν από τις υστερικές φαν που τους κυνηγούσαν για ολόκληρα τετράγωνα, κρυβόντουσαν για να μην τους βλέπει διαρκώς ο κόσμος.
Κι όταν γύρισαν το «Α Ηard Day’s Night» είχαν ορδές θαυμαστριών που περίμεναν, ελπίζοντας για λίγη προσοχή από τα τέσσερα διάσημα Σκαθάρια. Μερικές από αυτές είχαν την τύχη να συμμετάσχουν και σε κάποια πλάνα του φιλμ, ερχόμενες έτσι ένα βήμα πιο κοντά στο όνειρο τους.
Η μόνη όμως που στάθηκε πραγματικά τυχερή μέσα σε όλο αυτό ήταν το νεαρό, ξανθό κορίτσι με το όνομα Pattie Boyd, μία νεαρή Βρετανίδα που είχε ήδη ξεκινήσει την καριέρα της στο χώρο του μόντελινγκ και εμφανίζεται στην ταινία ως επιβάτης στο τρένο με το οποίο υποτίθεται πως ταξιδεύει το διάσημο συγκρότημα.
Οι φήμες λένε πως ο Χάρισον την ερωτεύτηκε από την πρώτη στιγμή που την είδε και το ίδιο κι όλας βράδυ της ζήτησε να βγουν μαζί, αλλά εκείνη αρνήθηκε καθώς είχε σοβαρή σχέση με τον φωτογράφο Eric Sawne.
H ίδια έχει εξομολογηθεί πως το πρώτο πράγμα που της είπε ο μουσικός όταν την αντίκρυσε ήταν «Θα με παντρευτείς; Ή αν δεν θέλεις να με παντρευτείς, θα βγεις τουλάχιστον μαζί μου απόψε;». Λίγες ημέρες μετά η Boyd χώρισε τον Sawne και όταν ο Xάρισον της ζήτησε ξανά να βγουν μαζί εκείνη είπε ναι, με τη σχέση τους να ξεκινάει άμεσα και παθιασμένα με συνοπτικές διαδικασίες.
Παντρεύτηκαν έναν χρόνο αργότερα και έζησαν μαζί μέχρι το 1974, σε έναν γάμο που όπως λέγεται στράβωσε νωρίς με το ζευγάρι να έχει σοβαρά προβλήματα επικοινωνίας και την Pattie να αισθάνεται μονίμως παραμελημένη από τον σύζυγό της ο οποίος είχε έναν πολύ δύστροπο και παράξενο χαρακτήρα.
Σύμφωνα με δημοσιεύματα ο Χάρισον αδιαφορούσε για τη γυναίκα του, την άφηνε πολύ συχνά μόνη της, της μιλούσε πολύ απότομα, ενώ γνωστό είναι το περιστατικό κατά το οποίο την είχε βάλει να μαγειρέψει για εκείνον ένα πλούσιο δείπνο και όταν όλα ήταν έτοιμα εκείνος της είπε να φάει χωρίς αυτόν και αποχώρησε από το σπίτι τους.
Ωστόσο, και παρά τον δύσκολο χαρακτήρα του, ο Χάρισον είχε υποστηρίξει πως αγαπούσε αληθινά την Pattie και μάλιστα έγραψε γι’αυτή το «Something» ένα από τα ωραιότερα και πιο γνωστά κομμάτια των Μπητλς και το πιο όμορφο ίσως τραγούδι που έγραψε ποτέ ο Τζορτζ στην μεγάλη καριέρα του.
Η μοναξιά και η μελαγχολία της Boyd, η οποία συνέχιζε την πορεία της στο μόντελινγκ κάνοντας μάλιστα και εξώφυλλο στη Vogue το 1969, δεν γινόταν να περάσει απαρατήρητη απ’ όποιον ήξερε έστω και λίγο το ζευγάρι.
Αλλά εκείνος που έδειξε να συγκινείται ιδιαίτερα από την πανέμορφη, μοναχική και λυπημένη Pattie ήταν ο Έρικ Κλάπτον, κολλητός φίλος του Χάρισον εκείνη την εποχή, ο οποίος επισκεπτόταν πολύ τακτικά την έπαυλη του ζεύγους.
Το τι ακριβώς συνέβη στις αρχές του ’70 και ενώ ο γάμος των Χάρισον έτσι κι αλλιώς κατέρρεε παραμένει μυστηριώδες και αδιευκρίνιστο με τις ροκ ιστορίες να γεμίζουν ανά τα χρόνια χιλιάδες σελίδες σε μεγάλα μουσικά περιοδικά και αφιερώματα.
Η επικρατέστερη θεωρία υποστηρίζει πως ο Κλάπτον ερωτεύτηκε κεραυνοβόλα την Boyd ακριβώς όπως ο Χάρισον περίπου 10 χρόνια νωρίτερα και προσπάθησε από την πρώτη στιγμή να την πάρει από τον φίλο του.
Σε μία εποχή που οι ροκ σταρ αντάλασσαν κορίτσια με την ίδια ευκολία που εμείς ανταλάσσουμε αυτοκίνητα ή ρούχα, κάτι τέτοιο δεν ήταν όσο απαγορευμένο ή σοκαριστικό ίσως ακούγεται σήμερα. Παρόλα αυτά, η Boyd αρνήθηκε πεισματικά τον έρωτα του Κλάπτον αν και εκείνος την γέμιζε με ερωτικά σημειώματα, ικετεύοντας την να του δώσει μία ευκαιρία.
«Αγαπημένη μου, μου φαίνεται ότι έχει περάσει μια αιωνιότητα απ’ την τελευταία φορά που σε είδα. Αγαπάς ακόμα τον άντρα σου ή έχεις άλλο εραστή; Αισθάνεσαι τίποτα για εμένα; Με όλη μου την αγάπη, Ε.», έγραφε χαρακτηριστικά σε ένα από τα πρώτα σημειώματα που της άφησε με το μοντέλο να μην μπορεί να καταλάβει ποιος ήταν ο κρυφός αποστολέας.
Ο Κλάπτον αργότερα θα διηγηθεί πως ο μεγάλος έρωτας του για εκείνη και οι συνεχείς απορρίψεις που δέχθηκε τον έσπρωξαν στην απόγνωση και την ηρωίνη, άφου όπως είχε δηλώσει δεν μπορούσε να ζήσει μακριά της.
Το 1970 ηχογράφησε για εκείνη ένα από τα πιο διάσημα ερωτικά τραγούδια που γράφτηκαν ποτέ, το «Layla», αφιερώνοντας ολόκληρο τον ομόνυμο δίσκο των Derek And Τhe Dominos σε εκείνη. Λέγεται πως αυτή ήταν η στιγμή που η Pattie ένιωσε την καρδιά της να λυγίζει απεναντι στην πολιορκία του Έρικ.
Η ιστορία λέει πως ακόμα και ο Χάρισον δεν μπόρεσε να μείνει ασυγκίνητος μπροστά στον τεράστιο έρωτα του καλύτερου του φίλου για τη γυναίκα του και ένα βράδυ του έδωσε την ευχή του, παροτρύνοντας τον να κάνει ό,τι μπορεί για την κερδίσει.
Όταν τελικά ο γάμος του Τζόρτζ και της Pattie έληξε οριστικά το1974, με εκείνη να μην αντέχει άλλο τις απιστίες του συζύγου της ο Κλάπτον ήταν ακόμα εκεί να την περιμένει.
Το ζευγάρι έζησε μαζί για ένα σημαντικό χρονικό διάστημα πολύ ευτυχισμένο με τον Κλάπτον να μένει μακριά από την ηρωίνη και να διανύει την πιο παραγωγή φάση της ζωής του.
Ένα βράδυ κι ενώ ετοιμαζόντουσαν για να βγουν η Boyd ρώτησε τον σύντροφό της «Do I look all right?» και εκείνος της απάντησε «Oh Darling, you look wonderful tonight».
O συγκεκριμένος διάλογος είναι μέχρι και σήμερα ένας από τους πιο διάσημους ερωτικούς στίχους της μουσικής ιστορίας.
Μετά από πέντε χρόνια σχέσης το ζευγάρι παντρεύτηκε ξαφνικά, χωρίς ο Κλάπτον και ο μάνατζερ του να μπουν καν στον κόπο να ενημερώσουν εγκαίρως τη νύφη.
Πολλοί πιστεύουν πως ο γάμος έγινε αποκλειστικά για να προωθηθεί η καριέρα του Έρικ,ο οποίος ειχε αρχίσει να αποστασιοποιείται από την αγαπημένη του, αντικατέστησε τα ναρκωτικά με το αλκοόλ και μετά από λίγο καιρό, άρχισε να απατά την Boyd ακόμη και με τις φίλες της.
Μάλιστα, απέκτησε ένα γιο με το μοντέλο, Λόρι ντε Σάντο, με την οποία διατηρούσε εξωσυζυγική σχέση. To ζευγάρι ήταν παντρεμένο μέχρι το 1988, αλλά ζούσαν χωριστά τα τέσσερα τελευταία χρόνια του γάμου τους.
Ο Χάρισον δεν τσακώθηκε ποτέ με τον Έρικ και οι δυο τους παρέμειναν καλοί φίλοι μέχρι το τέλος.
*Ο Τζόρτς Χάρισον γεννήθηκε στις 25 Φεβρουαρίου του 1943 στο Λίβερπουλ της Μεγάλης Βρετανίας την ώρα που γερμανικά αεροπλάνα βομβάρδιζαν την πόλη. Οι μουσικοί αναλυτές υποστηρίζουν ότι τα παιδιά που γεννήθηκαν εν μέσω βομβαρδισμών κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του ΄40 παρουσίασαν υψηλότερες πιθανότητες να αγαπήσουν τους ισχυρούς θορύβους και να συμβάλουν στην εξέλιξη της ροκ μουσικής.
Πέθανε στις 29 Νοεμβρίου του 2001, σε ηλικία μόλις 58 ετών, μετά από μάχη με τον καρκίνο, στην έπαυλη του στο Λος Άντζελες. Εκείνη τη χρόνια βρισκόμουν στο Λίβερπουλ για σπουδές. Θυμάμαι πως μάθαμε τα νέα το πρωί από την τηλεόραση και πως έβρεχε συνέχεια μέχρι το βράδυ.
Όταν βγήκαμε από την εστία, στον δρόμο δεν υπήρχε ψυχή, οι σημαίες στην πόλη – αλλά και σε όλη τη χώρα – έμειναν μεσίστιες για τρεις μέρες με εντολή της Ελισάβετ και από το μοναδικό ανοικτό καφέ έπαιζε δυνατά το «Something». Όταν στρίψαμε στη γωνία, η μουσική ακουγόταν ακόμα. Ήταν ένα από τα πιο ανατριχιαστικό πρωινά της ζωής μου.