Φρενάρισμα και στρίψιμο εξαρτώνται άμεσα τόσο από τη κατάσταση των ελαστικών, αλλά και από την πίεση του αέρα. Για την δεύτερη χρειάζεται τουλάχιστον ένας έλεγχος κάθε 15 μέρες και συμμόρφωση με τις οδηγίες του κατασκευαστή για την επιλεγμένη διάσταση και το εκάστοτε φορτίο.
Από εκεί και πέρα τα ελαστικά πρέπει να αλλάζονται όταν το βάθος πέλματος φτάνει στο 1,6 χλστ. από τα 7-8, που είναι όταν το ελαστικό είναι καινούργιο.
Κάτω από τα 4 χλστ. υπάρχει σημαντική αύξηση στην απόσταση φρεναρίσματος, για αυτό καλό θα ήταν να μην περιμένουμε να φτάσουν τα ελαστικά στο νόμιμο όριο για να τα αλλάξουμε.
Επίσης τα ελαστικά, ειδικά αυτά που είναι φορεμένα στο αυτοκίνητο και εκτεθειμένα στον ήλιο , στις καιρικές συνθήκες και στις αυξομειώσεις της θερμοκρασίας ακόμη και αν δεν έχει φθαρεί ως προς το βάθος πέλματος θα πρέπει να αλλάζονται στα 3-4 χρόνια. 300-400 ευρώ κάθε 4 χρόνια δεν είναι τίποτα μπροστά στην ασφάλεια και την ακεραιότητά μας.
Δεν βάζω ότι μου… καπνίσει
Το ελαστικό οφείλει να καλύπτει τις απαιτήσεις μας, ανάλογα με το έδαφος στο οποίο κινούμαστε συνήθως. Δηλαδή, αναφερόμαστε σε χειμερινά ελαστικά, σε θερινά, σε ελαστικά χιονιού ή σε εκτός δρόμου και μικτά ελαστικά.
Και φυσικά, δεν πρέπει να παραλείψομε δύο πολύ σημαντικές κατηγορίες, τα runflat ελαστικά, δηλαδή αυτά που δεν σκάνε, και τα πράσινα ελαστικά, τα οποία έχουν χαμηλή αντίστασης κύλισης και συμβάλλουν στην εξοικονόμηση καυσίμου.
Κάθε όχημα έχει ελαστικά με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά κατασκευής και λειτουργίας, καθώς και ένα ορισμένο εύρος διάστασης. Σε ένα αυτοκίνητο με ελαστικά δείκτη ταχύτητας Η (μέχρι 210 χλμ./ώρα) δεν μπορώ να βάλω ελαστικό με δείκτη ταχύτητας υ (μέχρι 300 χλμ./ώρα) θεωρώντας ότι με καλύπτει περισσότερο γιατί απλά αυτό το ελαστικό δε θα ζεσταθεί ποτέ.
Επίσης δεν μπορώ από ελαστικά με δείκτη για μεγαλύτερη ταχύτητα να πάω σε άλλα για μικρότερη επειδή είναι φθηνότερα. Είναι κίνδυνος-θάνατος μια τέτοια ενέργεια.
Δεν χρειάζεται να βάλω τρακτερωτά ελαστικά σε ένα crossover, που δε θα πατήσει στο χώμα και δε θα πάω ούτε 1 χλμ. στη λάσπη με ασφάλτινα ελαστικά φορεμένα και στο πιο θηριώδες, 4Χ4 τζιπ. Υπάρχει το κατάλληλο ελαστικό για κάθε χρήση. Ρώτα τους ειδικούς και μην κάνεις του κεφαλιού σου.
Από την άλλη δεν είναι σοφό από ελαστικά 185/60 R15 να πάω για παράδειγμα σε 225/40 R18. Βασικός κανόνας για την προς τα πάνω ή προς τα κάτω διαφοροποίηση της διάστασης των ελαστικών είναι η συνολική διάμετρος του ελαστικού να παραμένει ίδια ή πολύ κοντά στην εργοστασιακή.
Αν είναι αρκετά μεγαλύτερη, τότε το βήμα θα μακρύνει (θα είναι σα να έχουμε μακρύτερες σχέσεις) γεγονός, που θα ατονήσει τις επιδόσεις.
Αντίθετα αν μικρύνει αισθητά, τότε το βήμα το κοντύνει με τονισμένες μεν επιδόσεις εν κινήσει, αλλά σημαντική αύξηση στην κατανάλωση. Οι επαγγελματίες του χώρου των ελαστικών θα σας ενημερώσουν. Αυτός όμως είναι ο τύπος για να βρείτε μόνοι σας τη διάμετρο ενός ελαστικού και να τη συγκρίνετε με αυτή ενός άλλου (σε χλστ.): 2 x (πλάτος ελαστικού x προφίλ / 100) + (ίντσες τροχού x 25,4) .
Διάβασε την τιμημένη την ετικέτα!
Έχετε καταλήξει στον τύπο του ελαστικού και πάτε να αγοράσετε. Στο κατάστημα λοιπόν βλέπετε μια αυτοκόλλητη ετικέτα πάνω στο ελαστικό με κάτι σχέδια και νούμερα. Αυτή είναι η ταυτότητα κάθε νέου ελαστικού και το συνοδεύει υποχρεωτικά από το Νοέμβριο του 2012.
Εκεί υπάρχουν πληροφορίες πρώτα από όλα για την οικονομία καυσίμου με δείκτες από το A… (το καλύτερο) μέχρι G (το χειρότερο). Η διαφορά στην κατανάλωση καυσίμου μεταξύ των ελαστικών κατηγορίας Α και G, για ένα μέσο επιβατικό όχημα θα μπορούσε να αγγίξει το 7,5%, δηλαδή περίπου 0,65λ ανά 100 χλμ, ή τα 97,5 λίτρα στα 15.000 χιλιόμετρα.
Μια ακόμη ένδειξη έχει να κάνει με το φρενάρισμα στο βρεγμένο οδόστρωμα. Η διαφορά στην απόσταση φρεναρίσματος μεταξύ των ελαστικών κατηγορίας Α και κατηγορίας G θα μπορούσε να αγγίξει το 30%.
Για παράδειγμα, για ένα επιβατικό όχημα που ταξιδεύει με 80 χλμ/ώρα, αυτό σημαίνει διαφορά σε απόσταση έως 18 μ., σε περίπτωση απόλυτου φρεναρίσματος και συνθήκες βρεγμένου οδοστρώματος.
Τέλος υπάρχει και ένδειξη για το θόρυβο, όπου 1 μαύρο κύμα ήχου σημαίνει 3dB λιγότερο από το Ευρωπαϊκό όριο, 2 μαύρα κύματα ήχου σημαίνουν ταύτιση με Ευρωπαϊκό όριο και 3 μαύρα κύματα ήχου ταύτιση με προηγούμενο Ευρωπαϊκό όριο.
Στα run flat λέμε ναι ή όχι;
Run flat ονομάζονται τα ελαστικά εκείνα, που έχουν κατάλληλα ενισχυμένο σκελετό στα πλευρά τους, ώστε σε περίπτωση απώλειας αέρα να μην «κάθονται» και έτσι ο οδηγός να μπορεί για 200-300 χλμ. να συνεχίσει με ταχύτητα μέχρι 80 χλμ./ώρα μέχρι ένα βουλκανιζατέρ.
Η ασφάλεια, η απαλλαγή από το άγχος και την ανάγκη παρουσίασης ρεζέρβας είναι τα καλά. Στα αρνητικά έχουμε το αυξημένο κόστος, το αυξημένο βάρος, αλλά και τη μείωση της άνεσης, αφού τα σκληρά πλαϊνά των ελαστικών αυτών μειώνουν την ικανότητα απόσβεσης κραδασμών (το ελαστικό λειτουργεί και σαν ανάρτηση).
Το τυρί «τιμή-χώμα» το είδες. Τη φάκα;
Κάθε προϊόν κοστολογείται ανάλογα με τα υλικά και τα χαρακτηριστικά του. Μια 4άδα κινέζικων ελαστικών με τιμή-χώμα δεν μπορεί να έχει τα ίδια χαρακτηριστικά λειτουργίας, απόδοσης και διάρκειας με μια ίδιας διάστασης τετράδα από μια premium μάρκα.
Επίσης μια μεγάλη διαφορά τιμής ίδιων ελαστικών από έμπορο σε έμπορο μπορεί να κρύβει «μπαγιάτικα» ελαστικά, που πρέπει να φύγουν.
Την χρονολογία κατασκευής των ελαστικών τη βλέπουμε στο πλάι ως τετραψήφιο αριθμό κοντά στην ένδειξη DOT. Τα πρώτα 2 ψηφία να αφορούν την εβδομάδα κατασκευής και τα 2 τελευταία τη χρονιά.
Προτιμούμε ελαστικά, που έχουν παραχθεί μέχρι 12 μήνες πριν, αν και ένα καλοδιατηρημένα ελαστικό σε αποθήκη χωρίς έκθεση στον ήλιο και με ικανή υγρασία δεν έχει πρόβλημα να είναι και… γηραιότερο. Πάντα έχουμε στο νου πως τα μεταχειρισμένα ελαστικά κρύβουν μεγάλο ρίσκο και καλό είναι να αποφεύγονται.