Ο Ντόνελ Χάντερ διαγνώστηκε με κορωνοϊό τον Σεπτέμβριο του 2020, πολύ πριν βγουν στην αγορά τα εμβόλια κατά της Covid-19. Ο 43χρονος κατάφερε να γυρίσει σπίτι του σώος μετά από 549 ημέρες σε εννέα νοσοκομεία και δομές για μακρά Covid.
Τον τελευταίο 1,5 χρόνο της αναπάντεχης αυτής περιπέτειας, έχασε την πρώτη μέρα της κόρης του στο νηπιαγωγείο, τα κατορθώματα του γιου του στο ποδόσφαιρο, τη γέννηση του εγγονού του και αμέτρητες άλλες στιγμές, οικογενειακές και μη.
«Δεν παίρνω τίποτα ως δεδομένο, αυτό είναι σίγουρο. Πέρασα 550 ημέρες χωρίς να δω τα παιδιά μου, έχω έναν εγγονό που δεν έχω γνωρίσει ποτέ και αυτό είναι κάτι μεγάλο» αναφέρει ο Ντόνελ.
«Αγαπώ την οικογένειά μου, τα παιδιά μου και τη τη σύζυγό μου, πιο πολύ από ό,τι τον εαυτό μου. Οπότε, όταν πάλευα στο νοσοκομείο, πάλευα γι’αυτούς» παραδέχεται ο 43χρονος, πατέρας επτά παιδιών.
Ο Ντόνελ είναι ένας από τα 4,5 εκατομμύρια Αμερικανών που νοσηλεύτηκε λόγω Covid-19 από τη στιγμή που τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Ασθενειών άρχισαν να καταγράφουν τις νοσηλείες, τον Αύγουστο του 2020.
Ωστόσο, αν και η μέση διάρκεια νοσηλείας για ενηλίκους ήταν 5,5 μέρες κατά την έξαρση της μετάλλαξης Όμικρον, σε σχέση με 8 ημέρες τον χειμώνα του 2021 και 7,6 ημέρες κατά τη μετάλλαξη Δέλτα, ο Ντόνελ ξεπέρασε κάθε πρόβλεψη, παραμένοντας για 549 ημέρες κλινήρης.
Τα νοσήλια εξακολουθούν να έρχονται και, σύμφωνα με την οικογένεια, μόνο τα έξοδα τού τελευταίου νοσοκομείου ξεπερνούν το 1 εκατ. δολάρια.
Με τον 43χρονο ακόμη ανήμπορο να αναπνεύσει μόνος του λόγω των παρατεταμένων παρενεργειών του κορωνοϊού, η οικογένειά του προσπαθεί να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα.
Όταν βρέθηκε θετικός στον κορωνοϊό, η σύζυγός του, Άσλεϊ ανησύχησε για το πώς θα τον επηρέαζε η ασθένεια, καθώς ο Ντόνελ είναι νεφροπαθής από τα 15 του. Έκανε αιμοκάθαρση επί 15 χρόνια μέχρι που υποβλήθηκε σε μεταμόσχευση το 2015.
Όπως λέει, ο πρώτος μήνας νοσηλείας του 43χρονου ήταν μήνας αγωνίας και φόβου. «Το μόνο που έκανα ήταν να κλαίω στο ντους. Δεν ήθελα να με βλέπουν τα παιδιά μας να κλαίω» παραδέχεται η ίδια.
Ο Ντόνελ μπορεί να ξεπέρασε τον κίνδυνο, όμως έχει δρόμο μακρύ μέχρι την πλήρη ανάρρωσή του. Χρησιμοποιεί αναπνευστήρα όταν κοιμάται, ενώ κατά τη διάρκεια της ημέρας είναι σε οξυγόνο.
Το δεξί του χέρι υπολειτουργεί και ακόμη περπατά με βοήθεια ή κινείται σε αναπηρικό αμαξίδιο. Παρά τις δυσχέρειες, όμως, η 34χρονη Άσλεϊ πιστεύει πως ο σύζυγός της θα επανέλθει πλήρως.
Όσο για τον ίδιο; Νιώθει τυχερός, όχι μόνο γιατί επέζησε, αλλά και γιατί είχε τόσους ανθρώπους να νοιάζονται γύρω του. Όπως λέει, «είδα πολλούς ασθενείς που ήταν μόνοι. Εγώ ευτυχώς δε ένιωσα μόνος ποτέ». «Απλώς πιστέψτε, εστιάστε στην πίστη, όχι το φόβο» συμβουλεύει ο ίδιος όσους χρειάζονται λίγη ελπίδα.