Ο Eric Coulam έκανε ένα τεράστιο πάρτι- μόνο και μόνο για να αποχαιρετήσει οριστικά την οικογένεια και τους φίλους του.
Μετά από χρόνια προβλημάτων υγείας, ο 20χρονος από τη Βρετανική Κολομβία αποφάσισε να ακολουθήσει τον ιατρικά υποβοηθούμενο θάνατο και αποκάλυψε την απόφασή του στην οικογένειά του κατά τη διάρκεια ενός μπάρμπεκιου τον Μάιο με τους αγαπημένους του.
Πήρε την απόφαση όταν έμαθε ότι θα χρειαζόταν έξι μεταμοσχεύσεις οργάνων για να ζήσει με πιθανότητες επιβίωσης μόλις 50%.
«Θα μπει ένα τέλος στον πόνο. Υποφέρω όλη μέρα. Βρίσκομαι σε ένα δωμάτιο με τέσσερις τοίχους για πολύ καιρό και απλά βαρέθηκα», δήλωσε ο 20χρονος στο CJDC-TV, εξηγώντας γιατί επέλεξε να αυτοκτονήσει με τη βοήθεια γιατρών.
Κάνει χρήση του καναδικού νόμου Medical Assistance in Dying, ο οποίος επιτρέπει σε Καναδούς άνω των 18 ετών, που πληρούν τις σχετικές προϋποθέσεις, να πάρουν τη ζωή τους στα χέρια τους.
Ο νόμος του 2016 ορίζει ότι ο ασθενής πρέπει να έχει «σοβαρή και ανίατη ασθένεια, νόσο ή αναπηρία» και επίσης σωματικό ή ψυχολογικό πόνο που δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με φάρμακα.
Για μεγάλο μέρος της ζωής του, που πέρασε κυρίως μέσα στον πόνο, ο Eric Coulam υπέφερε από κοιλιακή δυσφορία λόγω μιας άγνωστης γαστρεντερικής πάθησης.
Κι ενώ οι γιατροί δεν κατάφερναν να βγάλουν άκρη, η υγεία του συνέχισε να επιδεινώνεται και έχασε το λεπτό του έντερο, προσβλήθηκε από ηπατική και νεφρική νόσο, αντιμετώπιζε χρόνιους πόνους και υπέφερε από λοιμώξεις.
Τελικά, έπαθε σηπτικό σοκ όταν έσπασε μέρος του εντέρου του, με αποτέλεσμα να οδηγηθεί στα επείγοντα.
«Πήγα στο νοσοκομείο και μου έκαναν εισαγωγή το ίδιο βράδυ και έπεσα σε κώμα δεν θυμάμαι για πόσο καιρό», λέει.
Μεταφέρθηκε από το Fort St. John στο Dawson Creek, στη συνέχεια σε πολλά άλλα νοσοκομεία – για να καταλήξει στο Fort St. John, όπου οι γιατροί εξακολουθούσαν να μην βγάζουν άκρη.
Κάποια στιγμή ενημερώθηκε από τους γιατρούς του ότι η μόνη πιθανότητα για επιβίωση και ανακούφιση ήταν να υποβληθεί σε έξι μεταμοσχεύσεις, κάτι που, όπως ισχυρίζεται, δεν είχε ξαναγίνει ποτέ στο παρελθόν.
Η παγίδα; Θα είχε μόνο 50% πιθανότητα να ανακάμψει. Στη συνέχεια, ανακάλυψε τον ιατρικά υποβοηθούμενο θάνατο, για τον οποίο ήταν «δύσκολο να μιλήσει σε όλους τους άλλους».
«Το σκεφτόμουν για λίγο κάμποσο καιρό και απομάκρυνα κατά κάποιον τρόπο την οικογένειά μου, επειδή δεν ήμουν σε καλή φάση», λέει. «Ήξερα ότι ήταν αυτό που ήθελα να κάνω».
Αν και δεν έχει οριστεί ημερομηνία, δηλώνει κατηγορηματικά ότι «θα πάει όταν θα είναι έτοιμος».
Όταν κάποιος επιλέξει τον ιατρικά υποβοηθούμενο θάνατο, είτε του χορηγείται φάρμακο με ένεση υπό την επίβλεψη νοσηλευτών και γιατρών είτε του χορηγούνται φάρμακα από το στόμα. Σε κάθε περίπτωση, ο θάνατος είναι ανώδυνος.
«Μερικές φορές είμαι ξαπλωμένος τη νύχτα και στεναχωριέμαι, αλλά γενικά περιμένω εκείνη τη μέρα, επειδή πονάω πολύ όλη την ώρα», λέει ο Eric Coulam. «Παίρνω πολλά φάρμακα μόνο και μόνο για να νιώθω ανακούφιση για λίγες ώρες».