Είναι σα να βρισκόμαστε μέσα σε μία συνεχή… λούπα, η οποία παίζει ξανά και ξανά και ξανά το ίδιο αποκρουστικό έργο και μας αναγκάζει να λέμε μετά βδελυγμίας «όχι πάλι»: η πανδημία του κορωνοϊού συνεχίζει απρόσκοπτη την επέλασή της ανά τον κόσμο, με την μετάλλαξη του Κένταυρου να ετοιμάζεται να πάρει τα ηνία.
Το ευχάριστο μετά από μία τριετία, σχεδόν, συνεχούς κοινωνικής «πάλης» με τον ιό είναι πως από την Όμικρον (και τις υποπαραλλαγές Όμικρον 4-5) κι έπειτα ο covid δεν είναι τόσο επιθετικός και μπορεί να νοσούν άπαντες- εμβολιασμένοι και ανεμβολίαστοι- με τα ίδια πλέον «χαρακτηριστικά» (υψηλός πυρετός, πόνος στις αρθρώσεις και ούτω καθεξής), ωστόσο ποσοστιαία λιγότερα άτομα οδηγούνται στο νοσοκομείο και, αντιστοίχως, λιγότεροι νοσούν σοβαρά.