Στις 18 Ιανουαρίου του 1960 βγήκε στους κινηματογράφους η ελληνική ταινία «Έγκλημα στο Κολωνάκι», που βασίστηκε στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Γιάννη Μαρή.
Πρωταγωνιστές της ταινίας ήταν, μεταξύ άλλων, οι Χρήστος Τσαγανέας, Ανδρέας Μπάρκουλης, Γκέλυ Μαυροπούλου, Μάρω Κοντού και Στέφανος Στρατηγός.
Κάποια από τα γυρίσματα της ταινίας έγιναν στην πολυκατοικία της οδού Διδότου 3 στο Κολωνάκι και συγκεκριμένα στο διαμέρισμα του γνωστού εμπόρου και λογοτέχνη Θανάση Διαμαντόπουλου.
Στις 24 Σεπτεμβρίου 1984 στο ίδιο διαμέρισμα έγινε μια ακόμα δολοφονία. Αυτή τη φορά αληθινή. Θύμα ήταν ο Θανάσης Διαμαντόπουλος. Θύτης ο Αθανάσιος Νάσιουτζικ.
Ο Αθανάσιος Νάσιουτζικ γεννήθηκε το 1922 στις Σέρρες. Ήταν γόνος μιας από τις πλουσιότερες οικογένειες της περιοχής καθώς στην ιδιοκτησία της, εκτός όλων των άλλων, υπήρχε και το εργοστάσιο παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας που «έδινε» φως στις Σέρρες και τους γύρω νόμους.
Επιπλέον, η οικογένεια Νάσιουτζικ και η οικογένεια Καραμανλή (συγκεκριμένα ο πατέρας του Κωνσταντίνου Καραμανλή) έκαναν μαζί εμπόριο καπνού.
Ο Θανάσης, ή Σάκης όπως τον φώναζαν τότε οι φίλοι του, σπούδαζε χημεία στο ΑΠΘ όταν ξέσπασε ο ελληνοϊταλικός πόλεμος. Αργότερα, στη διάρκεια της ναζιστικής κατοχής, οργανώνεται στην ΕΠΟΝ και γίνεται μέλος του ΕΑΜ.
Στον εμφύλιο ήταν αυτός που οργάνωσε επίθεση στο εργοστάσιο της οικογένειας του επειδή ο πατέρας του ήταν δεξιός. Ο άνθρωπος, μάλιστα, που πέταξε χειροβομβίδα στο εσωτερικό του εργοστασίου, πριν φύγει, φώναξε: «Χαιρετίσματα από τον Σάκη»! Όταν ήρθε η ώρα να στρατευτεί, ωστόσο, αναγκαστικά κατατάχθηκε στον Εθνικό Στρατό.
Σε μια από τις μάχες που συμμετείχε, πιάστηκε αιχμάλωτος από τους πρώην συντρόφους του και μαζί με 210 άτομα ακόμα, στάλθηκε σε στρατόπεδο συγκέντρωσης στην Αλβανία του Εμβέρ Χότζα. Όταν απελευθερώθηκε, επέστρεψε στην Ελλάδα και με τα αδέλφια του, εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Αθηνά.
Ασχολήθηκε με τις επιχειρήσεις και τη συγγραφή. Έγινε, μάλιστα, και πρόεδρος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών για μια τριετία (από το 1981 έως και το 1984). Στην πραγματικότητα ο Νάσιουτζικ ποτέ δε σταμάτησε να έχει πολιτική δράση.
Ήταν εκ των συνομιλητών του Ανδρέα Παπανδρέου και συμμετείχε σε συνέδρια (στο εσωτερικό αλλά και στο εξωτερικό) για τα πολιτικά δικαιώματα, τον σοσιαλισμό και τον πυρηνικό αφοπλισμό των ΗΠΑ και της ΕΣΣΔ.
Με τη σύζυγό του Ζωή, η οποία ήταν μεταφράστρια και συγγραφέας, απέκτησαν δυο κόρες. Την Αρετή και την Παυλίνα που είναι μητέρα του αναρχικού Νίκου Ρωμανού, στα χέρια του οποίου ξεψύχησε ο 15χρονος Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος, τον Δεκέμβριο του 2008 στα Εξάρχεια, χτυπημένος από τη σφαίρα του αστυνομικού Επαμεινώνδα Κορκονέα.
Ο Αθανάσιος Νάσιουτζικ έφυγε από τη ζωή στις 17 Φεβρουαρίου 2005. Περίπου 10 χρόνια μετά από την αποφυλάκισή του που έγινε μια ημέρα σαν σήμερα. Στις 18 Απριλίου 1995.
Στις 24 Σεπτεμβρίου 1984, η ελληνική κοινωνία, «παγώνει» όταν μαθαίνει πως ο 72χρονος λογοτέχνης Θανάσης Διαμαντόπουλος βρέθηκε άγρια δολοφονημένος μέσα στο σπίτι του στην οδό Διδότου 3, στο Κολωνάκι. Το θύμα έφερε 97 χτυπήματα με σφυρί, η συντριπτική πλειονότητα των οποίων ήταν από το στήθος και πάνω!
Οι έρευνες της αστυνομίας για την αποκάλυψη του δράστη, αρχικά, δεν φέρνουν κανένα αποτέλεσμα. Αυτόπτης μάρτυρας δεν υπήρχε ενώ κανείς από τους γείτονες δεν άκουσε το παραμικρό. Μια δημοσιογράφος, μόνο, που έμενε στον κάτω όροφο, είχε πει ότι άκουσε έναν άντρα από τον πάνω όροφο να φωνάζει «μη Θανάση, έλεος μη το κάνεις». Αξιωματικός της Γενικής Ασφάλειας δήλωνε στις εφημερίδες «από την πορεία των ερευνών διαπιστώνουμε ότι αποτελεί μυστήριο αυτή η δολοφονία».
Λίγες ημέρες μετά το άγριο φονικό και ενώ τα σενάρια για τον δράστη είναι πολλά και διάφορα, ο γιος του δολοφονημένου λογοτέχνη, πηγαίνει στην αστυνομία και καταγγέλει τον Αθανάσιο Νάσιουτζικ ως τον άνθρωπο που σκότωσε τον πατέρα του.
Η αστυνομία, στην αρχή, δεν κάνει καμία κίνηση για να συλλάβει ως δράστη του ειδεχθούς εγκλήματος έναν άνθρωπο γνωστό στην κοινωνία, επιτυχημένο και καλλιεργημένο. Ενημερώνονται και οι δικαστικές αρχές και ουσιαστικά οι έρευνες ξεκινούν από την αρχή, υπό άκρα μυστικότητα και υπό ένα νέο πρίσμα, πλέον.
Τελικά, ο ανακριτής του απαγγέλει κατηγορίες και εκδίδει ένταλμα σύλληψης του Νάσιουτζικ ο οποίος προσάγεται ενώπιον του δικαστικού λειτουργού την πρωταπριλιά του 1985. Μετά την απολογία του προφυλακίζεται ως «ιδιαιτέρως επικίνδυνος για τέλεση και νέων κακουργημάτων».
Πριν την απολογία του στον ανακριτή ο Νάσιουτζικ, που δηλώνει αθώος, καλεί στο σπίτι του τους δημοσιογράφους, τους δείχνει τα χέρια του που τρέμουν και τους λέει: «Με αυτά τα χέρια μπορώ εγώ να σκοτώσω άνθρωπο»; Έκπληκτοι οι δημοσιογράφοι του επισημαίνουν ότι αυτό ακριβώς υποστηρίζει η αστυνομία, ότι δηλαδή το χέρι που σκότωσε τον Διαμαντόπουλο ήταν αδύναμο και ασταθές!..
Η δίκη αρχίζει τον Απρίλιο του 1986. Δικηγόρος υπεράσπισης του Νάσιουτζικ ήταν ο μετέπειτα βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας, Αλέξανδρος Λυκουρέζος. Πολιτική Αγωγή ο μετέπειτα πρόεδρος του Συνασπισμού, Νίκος Κωνσταντόπουλος. Όπως είναι φυσικό η δίκη γίνεται πρώτο θέμα συζήτησης και μονοπωλεί το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης. Η απόφαση του δικαστηρίου είναι καταδικαστική και ο Νάσιουτζικ οδηγείται πίσω στη φυλακή.
Τον Μάη του 1998 γίνεται το εφετείο το οποίο με απόφασή του κρίνει αθώο λόγω αμφιβολιών τον Νάσιουτζικ. Αμέσως η πλευρά Διαμαντόπουλου ζητά αναίρεση της απόφασης και η υπόθεση παραπέμπεται στον Άρειο Πάγο οι δικαστές του οποίου, πράγματι, αναιρούν την απόφαση και στέλνουν ξανά τον Νάσιουτζικ στο εδώλιο του κατηγορουμένου, ενώ με βάσει την πρώτη απόφαση είναι υποχρεωμένος να επιστρέψει στη φυλακή μέχρι να γίνει η δίκη!
Στο δεύτερο εφετείο ο Νάσιουτζικ με 4 ψήφους έναντι 3 αθωώνεται ξανά! Σε ένα δικαστικό… Deja Vu η υπόθεση πάει ξανά στον Άρειο Πάγο οι δικαστές του οποίου αναιρούν ξανά την απόφαση και στέλνουν την υπόθεση σε τρίτο εφετείο! Εκεί, στο τελευταίο δικαστήριο, ο Νάσιουτζικ θα καταδικαστεί σε 15 χρόνια φυλάκιση.
Τελικά, μετά από έναν δεκαετή δικαστικό μαραθώνιο, μια ημέρα σαν σήμερα, ο Αθανάσιος Νάσιουτζικ, αποφυλακίζεται με βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Πειραιά ως υπερήλικας και έχοντας εκτίσει τα 2/5 της 15ετούς κάθειρξης που του είχε επιβληθεί.