Το ερώτημα του τι συμβαίνει όταν πεθαίνουμε τίθεται εδώ και αιώνες, αλλά τώρα οι επιστήμονες μπορεί να είναι ένα βήμα πιο κοντά, αφού ανακάλυψαν μια μυστηριώδη αύξηση της εγκεφαλικής δραστηριότητας κατά τη διαδικασία του θανάτου.
Ειδικοί από το Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν παρατήρησαν μια αύξηση στην εγκεφαλική δραστηριότητα δύο ατόμων καθώς πέθαιναν – παρόμοια με την εγκεφαλική δραστηριότητα που έχει παρατηρηθεί σε ζώα των οποίων η καρδιά έχει σταματήσει.
Είναι εξαιρετικά σπάνιο για τους επιστήμονες να παρακολουθούν την ακριβή στιγμή που πεθαίνει ένας άνθρωπος. Πέρυσι, το 2022, ήταν η πρώτη φορά που τα εγκεφαλικά κύματα καταγράφηκαν με αυτόν τον τρόπο.
Αυτό κατέστη δυνατό αφού ένας 87χρονος ασθενής εμφάνισε επιληπτικές κρίσεις μετά από χειρουργική επέμβαση και δυστυχώς η κατάστασή του επιδεινώθηκε.
Λόγω της εντολής τους να μην επαναφέρουν τον ασθενή σε ανάνηψη, η οικογένειά του επέτρεψε στους επιστήμονες να καταγράψουν την ηλεκτρική δραστηριότητα του εγκεφάλου του.
Παρατήρησαν μια μεγάλη αιχμή στα κύματα γάμμα και σε άλλες συχνότητες για 900 δευτερόλεπτα.
Ο Ajmal Zemmar, νευροχειρουργός στο Πανεπιστήμιο του Louisville εξήγησε: «Μετρήσαμε 900 δευτερόλεπτα εγκεφαλικής δραστηριότητας γύρω από τη στιγμή του θανάτου και θέσαμε συγκεκριμένη εστίαση για να διερευνήσουμε τι συνέβαινε στα 30 δευτερόλεπτα πριν και μετά τη διακοπή της καρδιακής λειτουργίας.
Λίγο πριν και μετά τη διακοπή της λειτουργίας της καρδιάς, είδαμε αλλαγές σε μια συγκεκριμένη ζώνη νευρικών ταλαντώσεων, τις λεγόμενες ταλαντώσεις γάμμα, αλλά και σε άλλες, όπως οι δέλτα, θήτα, άλφα και βήτα ταλαντώσεις».
Μια νέα μελέτη παρατήρησε παρόμοια δραστηριότητα σε δύο από τα τέσσερα ανθρώπινα όντα που βγήκαν από τη μηχανική υποστήριξη της ζωής. Οι επιστήμονες που μελετούν το φαινόμενο υποθέτουν ότι αυτή η δραστηριότητα, η οποία είναι πολύ υψηλότερη από την εγκεφαλική μας δραστηριότητα όταν είμαστε ξύπνιοι, μπορεί να συνδέεται με ανεπίσημες αναφορές όσων είχαν εμπειρίες κοντά στο θάνατο.
Η έξαρση των κυμάτων γάμμα παρατηρήθηκε σε μια περιοχή του εγκεφάλου που θεωρείται ευρέως «θερμή ζώνη» για τη συνείδηση και παρουσιάζει παρόμοια μοτίβα με αυτά που παρατηρούνται όταν κάποιος ονειρεύεται ή όταν ασθενείς που έχουν υποστεί επιληπτική κρίση αναφέρουν οπτικές ψευδαισθήσεις ή εξωσωματικές εμπειρίες.