Ο Πασχάλης Τερζής έχει αποσυρθεί εδώ και χρόνια από τα φώτα της δημοσιότητας, ωστόσο τα τραγούδια του θα συντροφεύουν πάντα τους θαυμαστές του, οι οποίοι είναι αμέτρητοι.
Πόσοι και πόσοι άνθρωποι βρέθηκαν στα νυχτερινά κέντρα και όπου εμφανιζόταν ο δημοφιλής λαϊκός καλλιτέχνης. Εποχές που η αυθεντική διασκέδαση κρατούσε μέχρι πρωίας.
Κόσμος που ερμήνευε μαζί του, ανέβαινε στη σκηνή για να φέρει γυροβολιά, ακούγοντας το «Παραστράτημα» ή το «Άφησέ με μόνο» και λικνιζόταν στους ρυθμούς του «Άστατου».
Μία από τις δεκάδες επιτυχίες του Τερζή, όμως, δεν προοριζόταν για εκείνον. Ο… δρόμος δεν είχε κατεύθυνση εκείνον. Κι ας μετατράπηκε σε… δικό του. Ο χρόνος γυρίζει στο 1998.
Ο δίσκος φέρει το όνομα του πρώτου τραγουδιού. Η σύνθεση είναι του Γιώργου Θεοφάνους και οι στίχοι της Εύης Δρούτσα. Οι πιο παλιοί πιθανότατα να καταλάβατε.
«Ο δικός μου ο δρόμος». Αυτό ήταν η μεγάλη επιτυχία, η οποία δεν έχει χάσει επ’ ουδενί την αξία της, ακόμη κι αν έχουν κυλήσει 26 χρόνια.
Ο Θεοφάνους έχει προβεί σε αποκαλύψεις για το ξεχωριστό αυτό άσμα, βάζοντας στην εξίσωση τον Στέφανο Κορκολή και… έναν κούριερ.
Όταν είχε ερωτηθεί πώς δημιουργήθηκε το τραγούδι στην εκπομπή «Μπράβο Ρούλα» τον Μάιο του 2016, είπε τα εξής: «Είναι μια περίεργη ιστορία. Τότε είχαμε συναντηθεί με την Εύη Δρούτσα στο σπίτι της και γράφαμε.
Κάποια στιγμή εκείνη φεύγει σε άλλο δωμάτιο. Χτύπησε το θυροτηλέφωνο και ακούω τη φωνή της από μέσα να μου λέει: “Ρε συ Γιώργο, έχει έναν φάκελο πάνω στο τραπεζάκι, δώσ’ το του. Είναι ένας κούριερ για τον Κορκολή”.
Παίρνω τον φάκελο, τον ανοίγω και από πάνω βλέπω αυτόν τον στίχο (σ.σ. “Ο δικός μου ο δρόμος”). Με τρομερό θράσος, παίρνω τον στίχο, τον βάζω στην τσέπη, κλείνω τον φάκελο και τον δίνω στον κούριερ.
Δεν είπα τίποτα στην Εύη. Τελειώσαμε τη δουλειά, πήγα στο σπίτι μου και κάθισα στο πιάνο. Ήταν από αυτές τις ευλογημένες μέρες που μου βγήκε μία κι έξω το τραγούδι. Μετά την πήρα τηλέφωνο.
Της είπα: “Μην νομίζει ο Στέφανος ότι του πήρα το τραγούδι”. Μου λέει: “Ο Στέφανος δεν ξέρει τίποτα, θα γίνει μεγάλη επιτυχία”. Στέφανε, απολογούμαι αν σου έκλεψα την επιτυχία! Ο Πασχάλης Τερζής δεν έχει ιδέα».
Πέντε χρόνια αργότερα, στην εκπομπή «Ποιος είναι πρωινιάτικα;», ο Θεοφάνους είχε κληθεί εκ νέου να σχολιάσει τι είχε συμβεί με τη σπουδαία αυτή επιτυχία.
Είχε δηλώσει τα εξής: «Είναι από τους πιο όμορφους στίχους που έχει γράψει η Εύη Δρούτσα. Το έχω πει πολλές φορές, δεν πειράζει θα το ξαναπώ: Ευτυχώς που το έκλεψα αυτό το τραγούδι. Το έκλεψα από έναν φάκελο, τον οποίο ετοίμαζε για τον Κορκολή η Εύη.
Τότε κάνανε μεγάλες επιτυχίες: “Σκόνη και θρύψαλα” κ.λπ. Πίναμε καφέ στο σπίτι και γράφαμε τότε τραγούδια για τον Πασχάλη. Είχαμε κάνει ήδη τον “Παλιόκαιρο”.
Χτυπάει το θυροτηλέφωνο και μου λέει η Εύη μέσα από την κουζίνα: “Είναι ένας κούριερ. Είναι ένας φάκελος για τον Στέφανο, δώσ’ τον”. Πάω να δώσω τον φάκελο, σιγά μην δεν τον άνοιγα. Άνοιξα τον φάκελο. Πρώτο πρώτο “Ο δικός μου ο δρόμος”.
Το πήρα, του το είπα του Στέφανου βέβαια μετά. Το χάρηκε πολύ. Με τις ευλογίες και τις ευχές του το κάναμε αυτό. Το έγραψα την ίδια μέρα και πήρα την Εύη και της το είπα: “Ρε Εύη, δεν άντεξα στο πειρασμό με αυτό το τραγούδι. Είναι η τύχη του κάθε τραγουδιού. Εκεί που πρέπει να πάει, θα πάει».