Σε επαγρύπνηση βρίσκονται τα τελευταία 24ωρα οι υγειονομικές αρχές στα περισσότερα κράτη του πλανήτη, με φόντο τα αυξημένα κρούσματα του ιού HMPV στην Κίνα και συγκεκριμένα στην αχανή πρωτεύουσα του ασιατικού «γίγαντα», το Πεκίνο.
Η ιατρική κοινότητα είναι προς το παρών καθησυχαστική, ωστόσο ακόμα οι μνήμες από την πανδημία του κορονοϊού φαίνεται ότι παραμένουν νωπές και μοιραία προκαλούν αγωνία και φόβους.
Αυτή πάντως δεν είναι η 2η φορά που ένας ιός ξεσπά στην Κίνα και «απειλεί» την ανθρωπότητα με σοβαρές απώλειες.
Το Reader έψαξε, βρήκε και παρουσιάζει τις καταγεγραμμένες ασθένειες που πρωτοεμφανίστηκαν στην τέταρτη μεγαλύτερη χώρα του κόσμου και στοίχισαν τη ζωή σε πολλούς ανθρώπους.
Κορονοϊός
Το ξέσπασμα του κορονοϊού στην ηπειρωτική Κίνα ήταν η αρχή μιας πανδημίας που έκανε τον πλανήτη να «σταματήσει», ενώ από τη νόσο υπολογίζεται ότι έχασαν τη ζωή τους περίπου 6.000.000 άνθρωποι σε όλο τον κόσμο.
Το ξέσπασμα εκδηλώθηκε αρχικά ως ένα σύμπλεγμα μυστηριωδών κρουσμάτων πνευμονίας, που σχετίζονται κυρίως με την αγορά θαλασσινών Χουανάν, στην πόλη Γουχάν, την πρωτεύουσα της επαρχίας Χουμπέι.
Στις 8 Ιανουαρίου 2020, ο νέος κορωνοϊός (SARS-CoV-2) αναγνωρίστηκε ως η αιτία της πνευμονίας από Κινέζους επιστήμονες.
«Κινέζικη» πνευμονία
Τον Νοέμβριο του 2023, οι υγειονομικές αρχές της Κίνας ανέφεραν ξέσπασμα αναπνευστικών ασθενειών σε αρκετές περιοχές στα βόρεια τμήματα της χώρας.
Τα νοσοκομεία στο Πεκίνο και το Λιαονίνγκ κατακλύστηκαν από ασθενείς και ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας ζήτησε πληροφορίες από την Κίνα, ενώ συμβούλευσε την κοινότητα να λάβει σημαντικές προφυλάξεις.
Από τις 23 Νοεμβρίου 2023 , η αιτία της επιδημίας είναι άγνωστη. Οι πιθανοί λόγοι περιλαμβάνουν γνωστές εποχικές ασθένειες και την άρση των περιορισμών για τον COVID-19.
Ξέσπασμα SARS
Ο ιός SARS έκανε την εμφάνισή του την περίοδο 2002–2004 και μόλυνε πάνω από 8.000 άτομα από 30 χώρες, με αποτέλεσμα τον θάνατο τουλάχιστον 774 ανθρώπων.
Η εστία εντοπίστηκε για πρώτη φορά στο Φοσάν του Γκουανγκντόνγκ στην Κίνα, τον Νοέμβριο του 2002.
Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας ενημερώθηκε για το ξέσπασμα τον Φεβρουάριο του 2003 και εξέδωσε παγκόσμιο συναγερμό τον Μάρτιο του ίδιου έτους.
Η επιδημία διήρκεσε περίπου 8 μήνες, ωστόσο, αρκετά κρούσματα SARS αναφέρθηκαν μέχρι και τον Μάιο του 2004.
«Ρωσική» γρίπη
Η «ρωσική γρίπη» ήταν μια πανδημία που αναφέρθηκε για πρώτη φορά από τη Σοβιετική Ένωση το 1977 και διήρκεσε μέχρι το 1979.
Το ξέσπασμα της πανδημίας καταγράφηκε στη βόρεια Κίνα τον Μάιο του 1977, λίγο νωρίτερα από αυτό στη Σοβιετική Ένωση.
Η πανδημία επηρέασε ως επί το πλείστον έναν πληθυσμό ηλικίας κάτω των 25 ή 26 ετών και η νόσος περιγράφηκε ως ήπια.
Προκλήθηκε από ένα στέλεχος γρίπης H1N1 που έμοιαζε πολύ με στέλεχος ιού που κυκλοφορούσε παγκοσμίως από το 1946 έως το 1957.
Ο ιός Langya
Ο Langya ή LayV είναι ένα είδος ιού henipa που εντοπίστηκε για πρώτη φορά στις κινεζικές επαρχίες Σαντόνγκ και Χενάν.
Έχει εντοπιστεί σε 35 ασθενείς από το 2018 έως τον Αύγουστο του 2022. Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν πυρετό, κόπωση και βήχα. Δεν έχουν αναφερθεί θάνατοι λόγω LayV από τον Αύγουστο του 2022.
Εκτός από τους ανθρώπους, από τον ιό μπορεί να νοσήσουν σκύλοι και κατσίκες.
Περισσότεροι από τους μισούς από τους ασθενείς είχαν λευκοπενία και περισσότερο από το ένα τρίτο είχε θρομβοπενία , ενώ ένας μικρότερος αριθμός είχε μειωμένη ηπατική ή νεφρική λειτουργία.
Μεγάλη πανούκλα στη δυναστεία των Μινγκ
Η Μεγάλη Πανούκλα στην τελευταία δυναστεία των Μινγκ, γνωστή και ως η πανούκλα της Βόρειας Κίνας σημειώθηκε κατά τη διάρκεια της βασιλείας του αυτοκράτορα Τσονγκζέν.
Η επιδημία ξέσπασε στο Σανξί το 1633 και έφτασε στο Πεκίνο το 1641.
Εκτιμάται ότι η πανώλη προκάλεσε το θάνατο περισσότερων από 200.000 ανθρώπων το 1643 και θεωρείται ότι συνέβαλλε άμεσα στην κατάρρευση της δυναστείας των Μινγκ το 1644.
Μαντζουριανή πανούκλα
Η πανώλη της Μαντζουρίας ήταν μια πνευμονική πανώλη που εμφανίστηκε κυρίως στην εν λόγω περιοχή της Κίνας το διάστημα 1910-1911.
Η ασθένεια σκότωσε 60.000 ανθρώπου. Οι πόλεις που επλήγησαν περισσότερο ήταν το Τσανγκτσούν, το Χαρμπίν και το Μούκντεν. Παρότι η πανώλη εμφανίζονταν σε μεγάλο βαθμό στη Μαντζουρία, κρούσματα εντοπίστηκαν επίσης σε μεγάλες πόλεις όπως το Πεκίνο και η Τιαντζίν.
Η Μαντζουριανή πανούκλα ήταν η αφορμή για τη χρήση του πρώτου ατομικού προστατευτικού εξοπλισμού (ΜΑΠ), με μάσκες και γάντια.
Η πανώλη πιστεύεται ότι προήλθε από μια μαρμότα μολυσμένη με βακτηριακή πνευμονία.
Οι μαρμότες Tarbagan κυνηγήθηκαν για τη γούνα τους στη Μαντζουρία. Να σημειωθεί ότι ήταν μια ασθένεια απίστευτα θανατηφόρα, με ποσοστό θνησιμότητας σχεδόν 100%.
Τρίτη πανδημία πανώλης
Η τρίτη πανδημία πανώλης ήταν μια μεγάλη πανδημία που άρχισε στο Γιουνάν της Κίνας το 1855.
Η βουβωνική πανώλη εξαπλώθηκε σε όλες τις κατοικημένες ηπείρους και τελικά οδήγησε σε περισσότερους από 12 εκατομμύρια θανάτους στην Ινδία και την Κίνα και ίσως πάνω από 15 εκατομμύρια παγκοσμίως.
Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, η πανδημία θεωρούνταν ενεργή μέχρι το 1960, όταν τα θύματα παγκοσμίως μειώθηκαν στα 200 ετησίως. Οι θάνατοι από πανώλη συνεχίστηκαν σε χαμηλότερο επίπεδο για κάθε χρόνο έκτοτε.
Το όνομα αναφέρεται στην τρίτη από τις τρεις τουλάχιστον γνωστές μεγάλες πανδημίες πανώλης. Η πρώτη ξεκίνησε με την πανούκλα στα χρόνια του Ιουστινιανού, η οποία κατέστρεψε τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία και τις γύρω περιοχές το 541.
Το δεύτερο κύμα ξέσπασε με τον Μαύρο Θάνατο, ο οποίος σκότωσε τουλάχιστον το ένα τρίτο του πληθυσμού της Ευρώπης σε μια σειρά επεκτεινόμενων κυμάτων μόλυνσης από το 1346 έως το 1353.