Ο Βασίλης Πολέμης είχε φτάσει 31 ετών και ζούσε απομονωνόμενος σε ένα διαμέρισμα στην οδό Βολανάκη 5, στους Αμπελόκηπους.
Στις 8 Οκτωβρίου 2001, λίγο πριν το ξημέρωμα, τηλεφωνούσε στην Άμεσο Δράση. «Σκότωσα τον διάβολο» τους έλεγε, με ολύμπια ψυχραιμία.
Οι αστυνομικοί έφτασαν λίγο αργότερα στο σπίτι της οικογένειας Πολέμη. Η πόρτα δεν άνοιγε εύκολα. Αναγκάστηκαν να καλέσουν κλειδαρά. Μπήκαν στο διαμέρισμα και βίωσαν τον απόλυτο τρόμο.
Το πτώμα του 75χρονου Σταμάτη Πολέμη είχε κατακρεουργηθεί, σαν να το είχε κατασπαράξει ζώο. Έλειπαν τα μάτια, τα αυτιά και τμήμα των γεννητικών οργάνων. Ήταν το έργο ενός πραγματικού κανιβάλου, έλεγαν τότε οι αστυνομικοί.
Ο Βασίλης Πολέμης, ξυπόλητος και με το βλέμμα στο κενό, μουρμούριζε «σκότωσα τον διάβολο». Οδηγήθηκε στο Αστυνομικό Τμήμα Αμπελοκήπων. Δεν είχε δώσει ποτέ αφορμές για συζητήσεις, ήταν ένα ήσυχο παιδί, σύμφωνα με τους ενοίκους της πολυκατοικίας.
Ο θάνατος της μητέρας του Βασίλη, είχε οδηγήσει πατέρα και γιο στην απομόνωση. Όλος ο κόσμος τους άρχιζε και τελείωνε στο διαμέρισμα των Αμπελοκήπων που είχαν στήσει τη ζωή τους. Συγγενείς και φίλοι είχαν ξεχάσει την ύπαρξη τους, μόνο η θυρωρός της πολυκατοικίας τους έλεγε μια καλημέρα.
Ο Πολέμης είχε μοναδική διέξοδο τις σπουδές των μαθηματικών στο πανεπιστήμιο, για όσο καιρό τις έκανε. Η ζωή πριν και μετά από αυτό ήταν η ίδια φυλακή, μέσα στο σπίτι, με τον μπαμπά του, να βουλιάζουν μαζί καθημερινά σε μια βουβή απόγνωση.
Τα ρούχα του, λερωμένα και χιλιοφορεμένα, μαρτυρούσαν την απαξίωση της ίδιας του της ζωής. Το σκοτάδι ήταν το μοναδικό σημείο αναφοράς για τον Βασίλη.
«Δεν είχαν καβγάδες και φασαρίες, ούτε είχαν ενοχλήσει ποτέ. Ο Βασίλης δεν ήταν επιθετικός. Ο πατέρας του μου είχε πει ότι ακολουθούσε ιατρική αγωγή με χάπια» έλεγε τότε στους αστυνομικούς η θυρωρός Ζωή Γρίσπη, ενώ οι ένοικοι της πολυκατοικίας μάθαιναν για το αποτρόπαιο έγκλημα που μόλις είχε συμβεί.
Η θυρωρός της πολυκατοικίας ήταν και ο τελευταίος άνθρωπος που είδε τον Βασίλη Πολέμη πριν από το πρωτοφανές έγκλημα. Της είχε χτυπήσει την πόρτα, ζητώντας βοήθεια, λέγοντας διάφορα ακατάληπτα λόγια.
Αρχικά, έλεγε ότι αναζητούσε ηλεκτρολόγο γιατί είχε κοπεί το ρεύμα. Μετά έλεγε ότι ο πατέρας του χρειαζόταν βοήθεια. Του πρότεινε να τον πάνε στο νοσοκομείο, αλλά αρνήθηκε.
Η ιατροδικαστής Σουλτάνα Μαριανού κλήθηκε να καταγράψει το ειδεχθές έγκλημα: «Τα μάτια, τα αυτιά είχαν αφαιρεθεί και είχαν κοπεί τα γεννητικά όργανα και τμήμα του εντέρου. Είχε αφαιρεθεί το δέρμα από τη μύτη, το πρόσωπο, την άνω και κάτω γνάθο».
Το ακόμα πιο αποτρόπαιο σε αυτό το έγκλημα, ήταν ότι ο νεαρός δεν είχε χρησιμοποιήσει μόνο μαχαίρι, αλλά και τα δόντια του!
Ξυπόλητος και με απλανές βλέμμα ο Βασίλης Πολέμης οδηγήθηκε στο Αστυνομικό Τμήμα Αμπελοκήπων. Δεν μπορούσε να αρθρώσει κατανοητό λόγο, βρισκόταν σε μια μόνιμη θολούρα. Όταν οδηγήθηκε στον εισαγγελέα, συνοδευόμενος από τον δικηγόρο του, ομολόγησε «εγώ τον σκότωσα».
Η ποινική δίωξη που ασκήθηκε εναντίον του με βάση τα στοιχεία της προανάκρισης, σύμφωνα με το astynomiko.gr, ήταν ανθρωποκτονία από πρόθεση, περιύβριση νεκρού, παράνομη οπλοφορία και οπλοχρησία.
Ήταν φανερό ότι όχι μόνο δεν ήταν σε θέση να υπερασπιστεί τον εαυτό του, αλλά ούτε και να δώσει μια εξήγηση πώς έφτασε σ’ αυτό το αποτρόπαιο έγκλημα. Μετά το τέλος της απολογίας του ανακριτής και εισαγγελέας αποφάσισαν τον εγκλεισμό του στο ψυχιατρείο των φυλακών Κορυδαλλού.